Bailando...
Door: Jens
Blijf op de hoogte en volg Jens
16 Augustus 2014 | Cuba, Havana
Ola,
Na twee weken van de digitale wereld geweest te zijn, moet ik dan toch gaan toegeven aan mijn eerste (echte) reisverslag. Het beviel me wel, dat offline zijn. Even geen groepswhatsapp, Facebook checken of á la minuut weten wie Feyenoord nu weer aan de transferlijst heeft toegevoegd. Ik ben zelfs niet in de verleiding gekomen tijdens de sporadische momenten dat ik langs een internetcafé liep. Al had dat stiekem ook te maken met de lange rijen voor de deur.
Cuba dus. Een land waar je de luchthaven uitstapt en niet meer stopt met zweten totdat je het eiland weer verlaat. Een land waar de Mojito het alternatief is voor water (een fles Havana Club (rum) kost omgerekend 2,5 euro). En een land waar je bij bijna iedereen thuis welkom bent. Een korte samenvatting voor diegene die niet op een oneindig lang verslag zitten te wachten.
Voor al die anderen, laten we bij het begin beginnen. Havana was de eerste stop. Ik ben er in totaal drie dagen geweest en heb er eigenlijk weinig van gezien. Dat begon al goed. Ik raakte al snel in de relaxte backpacksfeer van de Australiers die ik had ontmoet (ze waren al 1,5 jaar onderweg), dat ik met hun niet verder ben gekomen dan het Plein van de Revolutie (met een grote afbeelding van Ché Guevara) en het Capitol. Ik heb mij er echter prima vermaakt. Cuba is geen land waar je dingen echt gezien moet hebben, maar vooral moet ervaren. De Cubaanse leefstijl is er één die ik zelf nog nergens ben tegengekomen tijdens mijn reizen. De mensen leven er voornamelijk op straat (binnen is het veel te warm) en overal vind je wel salsabandjes of andere vormen van vermaak.
Havana is echter ook een vervallen stad, er is geen geld om veel gebouwen te renoveren zo werd ons verteld door een Cubaan en er hangt de hele dag een geur van benzine in de straten. Tijd dus om na drie dagen te verplaatsen naar het rustige Vinales aan de westkant van Cuba. Het idee was om met de bus te gaan, maar die zat vol. Er zat niets anders op dan een taxi te delen. Dat werd een rit van vier uur in zo'n typische Cubaanse auto, hobbelend over de weg. Ik vond het geweldig. De Deens meisjes met wie ik de taxi deelde en wagenziek werden iets minder.
In Vinales hebben we een tocht gemaakt langs de tabaksplantages en zijn we een dag naar het strand geweest. Een strand zoals je 'm verwacht in de Caraiben, wit poederzand met helderblauw water en mangroven achter je. Vanuit daar hebben we de reis vervolgd richting Pinar del Rio waar behalve een sigarenfabriek, niet veel te beleven is. De fabriek zelf was overigens wel de moeite waard, alles wordt met de hand gerold nadat ze eerst 9 maanden op cursus zijn geweest. Het target ligt vervolgens op 125 sigaren per dag.
Vanuit daar ben ik alleen verder gaan reizen naar een klein plaatsje, genaamd Playa Larga. Dit ligt in de zogenaamde Varkensbaai waar Fidel Castro met succes een aanval van de Amerikanen afsloeg na de Revolutie. Hij scheen al een aantal dagen te weten dat ze zouden komen. Playa Larga is vooral bekend vanwege het duiken. Aangezien ik m'n duikcertificaat wil gaan halen, leek het me wel handig om eerst eens te kijken of dat wat was, dat duiken. Dat bleek gelukkig het geval.
Na een iets te korte nacht, het leek ons (de mensen die ik had ontmoet tijdens het duiken) een goed idee om op straat een fles rum en een fles cola te kopen (dat werden er al gauw twee), vertrok ik de volgende ochtend vroeg richting Trinidad, mijn laatste bestemming in Cuba. Trinidad is vooral ingesteld op toerisme, maar in dit geval niet in negatieve zin. 's Avonds komt iedereen bij elkaar op de trappen bij het grote plein en worden er shows gegeven en salsamuziek gedraaid. Daarna gaat het feest dan verder in 'de Cave'. Een discotheek die zich, logisch ook, huisvest in een grot. Best een belevenis.
Dit hebben we twee avonden volgehouden, afgewisseld met een paar dagen aan het strand. Toen was het tijd om via Havana een vlucht te nemen richting Cancun. Omdat ik over Cancun weinig goede verhalen had gehoord en ik een Israelier tegenkwam die die zelfde verhalen had mee gekregen, besloten we direct door te reizen richting Isla Cozumel. Een eiland net voor Playa del Carmen.
De cultuurshock bij aankomst in Playa del Carmen was groot. Luidruchtige Amerikanen, op iedere hoek een McDonalds, om de twee meter een pinautomaat. Waar ze vijftig minuten vliegen verderop soms moeite hebben om rond te komen, was dit het andere uiterste. Ik moet er persoonlijk nog even aan wennen. Vandaar het iets rustigere Cozumel.
De komende dagen blijf ik nog op Isla Cozumel om mijn duikcertifcaat te halen. Daarna trek ik waarschijnlijk het binnenland in. Foto's op Facebook volgen nog, ik heb hier helaas geen mogelijk om ze over te zetten.
Tot snel!
Na twee weken van de digitale wereld geweest te zijn, moet ik dan toch gaan toegeven aan mijn eerste (echte) reisverslag. Het beviel me wel, dat offline zijn. Even geen groepswhatsapp, Facebook checken of á la minuut weten wie Feyenoord nu weer aan de transferlijst heeft toegevoegd. Ik ben zelfs niet in de verleiding gekomen tijdens de sporadische momenten dat ik langs een internetcafé liep. Al had dat stiekem ook te maken met de lange rijen voor de deur.
Cuba dus. Een land waar je de luchthaven uitstapt en niet meer stopt met zweten totdat je het eiland weer verlaat. Een land waar de Mojito het alternatief is voor water (een fles Havana Club (rum) kost omgerekend 2,5 euro). En een land waar je bij bijna iedereen thuis welkom bent. Een korte samenvatting voor diegene die niet op een oneindig lang verslag zitten te wachten.
Voor al die anderen, laten we bij het begin beginnen. Havana was de eerste stop. Ik ben er in totaal drie dagen geweest en heb er eigenlijk weinig van gezien. Dat begon al goed. Ik raakte al snel in de relaxte backpacksfeer van de Australiers die ik had ontmoet (ze waren al 1,5 jaar onderweg), dat ik met hun niet verder ben gekomen dan het Plein van de Revolutie (met een grote afbeelding van Ché Guevara) en het Capitol. Ik heb mij er echter prima vermaakt. Cuba is geen land waar je dingen echt gezien moet hebben, maar vooral moet ervaren. De Cubaanse leefstijl is er één die ik zelf nog nergens ben tegengekomen tijdens mijn reizen. De mensen leven er voornamelijk op straat (binnen is het veel te warm) en overal vind je wel salsabandjes of andere vormen van vermaak.
Havana is echter ook een vervallen stad, er is geen geld om veel gebouwen te renoveren zo werd ons verteld door een Cubaan en er hangt de hele dag een geur van benzine in de straten. Tijd dus om na drie dagen te verplaatsen naar het rustige Vinales aan de westkant van Cuba. Het idee was om met de bus te gaan, maar die zat vol. Er zat niets anders op dan een taxi te delen. Dat werd een rit van vier uur in zo'n typische Cubaanse auto, hobbelend over de weg. Ik vond het geweldig. De Deens meisjes met wie ik de taxi deelde en wagenziek werden iets minder.
In Vinales hebben we een tocht gemaakt langs de tabaksplantages en zijn we een dag naar het strand geweest. Een strand zoals je 'm verwacht in de Caraiben, wit poederzand met helderblauw water en mangroven achter je. Vanuit daar hebben we de reis vervolgd richting Pinar del Rio waar behalve een sigarenfabriek, niet veel te beleven is. De fabriek zelf was overigens wel de moeite waard, alles wordt met de hand gerold nadat ze eerst 9 maanden op cursus zijn geweest. Het target ligt vervolgens op 125 sigaren per dag.
Vanuit daar ben ik alleen verder gaan reizen naar een klein plaatsje, genaamd Playa Larga. Dit ligt in de zogenaamde Varkensbaai waar Fidel Castro met succes een aanval van de Amerikanen afsloeg na de Revolutie. Hij scheen al een aantal dagen te weten dat ze zouden komen. Playa Larga is vooral bekend vanwege het duiken. Aangezien ik m'n duikcertificaat wil gaan halen, leek het me wel handig om eerst eens te kijken of dat wat was, dat duiken. Dat bleek gelukkig het geval.
Na een iets te korte nacht, het leek ons (de mensen die ik had ontmoet tijdens het duiken) een goed idee om op straat een fles rum en een fles cola te kopen (dat werden er al gauw twee), vertrok ik de volgende ochtend vroeg richting Trinidad, mijn laatste bestemming in Cuba. Trinidad is vooral ingesteld op toerisme, maar in dit geval niet in negatieve zin. 's Avonds komt iedereen bij elkaar op de trappen bij het grote plein en worden er shows gegeven en salsamuziek gedraaid. Daarna gaat het feest dan verder in 'de Cave'. Een discotheek die zich, logisch ook, huisvest in een grot. Best een belevenis.
Dit hebben we twee avonden volgehouden, afgewisseld met een paar dagen aan het strand. Toen was het tijd om via Havana een vlucht te nemen richting Cancun. Omdat ik over Cancun weinig goede verhalen had gehoord en ik een Israelier tegenkwam die die zelfde verhalen had mee gekregen, besloten we direct door te reizen richting Isla Cozumel. Een eiland net voor Playa del Carmen.
De cultuurshock bij aankomst in Playa del Carmen was groot. Luidruchtige Amerikanen, op iedere hoek een McDonalds, om de twee meter een pinautomaat. Waar ze vijftig minuten vliegen verderop soms moeite hebben om rond te komen, was dit het andere uiterste. Ik moet er persoonlijk nog even aan wennen. Vandaar het iets rustigere Cozumel.
De komende dagen blijf ik nog op Isla Cozumel om mijn duikcertifcaat te halen. Daarna trek ik waarschijnlijk het binnenland in. Foto's op Facebook volgen nog, ik heb hier helaas geen mogelijk om ze over te zetten.
Tot snel!
-
16 Augustus 2014 - 06:17
Anne:
Lieverd,
WOW WOW WOW! Eén en al te gekheid ten top. Super leuk dat je naar die sigarenfabriek geweest bent. Dat zijn van die unieke dingen! Ongelofelijk eigenlijk hè, wat je allemaal kunt zien en beleven binnen zo'n kort tijdsbestek. Tof dat je lekker gaat duiken, bijzonder zo'n andere en stille wereld. Ook wel een beetje spannend lijkt me? Nou geniet maar heerlijk verder, en ik kijk uit naar het volgende verslag!
Kus An. -
16 Augustus 2014 - 07:33
Ronald:
Je hebt ook al talent voor schrijven. Heerlijk om op deze manier een stukje van jouw beleving mee te kunnen maken. Laat je inderdaad niet opjagen door social media en geniet lekker van alles! -
16 Augustus 2014 - 09:24
Kiki:
Goed om horen Jens! Je maakt al heel wat mee en leuk dat je al zoveel nationaliteiten ontmoet. Lijkt me heerlijk zoals die Australiërs doen: 1,5 jaar op pad. Daar heb je vast ook mooie tips van gekregen. Geniet en heel gaaf dat je gaat duiken: aanrader! -
16 Augustus 2014 - 11:02
Juut:
Jenz! Wat fijn om je te horen, je schrijft zoals je praat, en volgens mij is dat de afgelopen tijd vooral met dubbele tong geweest ;)!! Geniet er nog van en maak niet al je herinneringen lam mee he;) liefz! -
16 Augustus 2014 - 12:00
Quinten:
Wauw dat klinkt als een goed begin van je reis! Door je verslag zou ik graag naar Cuba willen want het klinkt als een super relaxt land. Leuk dat je al wat medereizigers hebt ontmoet. Veel plezier met het duiken en niet te veel zuipen he?! Het theoriegedeelte can de duikcursus is namelijk best uitgebreid ;) -
16 Augustus 2014 - 19:18
Lisa:
Oh jensje! Wat heerlijk om weer een beetje in de backpack sferen te zitten door je verhaal! :) Het klinkt echt fantastisch daar, weer zo anders dan Azië Amerika of Australië.
Hier in Nederland wordt keihard geklust! Vandaag is de muur naar de keuken eruit gegaan en vanaf vandaag hebben we officieel een open keuken haha!
Jensje geniet van alle bijzondere ervaringen daar en hou ons maar goed op de hoogte, want het geeft me toch beetje vakantie gevoel ;) dikke knuffel! -
16 Augustus 2014 - 22:13
Annelies:
Hoi lieverd,
Wat een mooi verhaal, je zou volgens mij ook nog schrijver kunnen worden. Ik hoop niet dat je net zo de smaak te pakken krijgt als je Australische vrienden (1,5 jaar!) want dat zou ik niet trekken geloof ik. Heel veel plezier verder en hou ons op de hoogte. Liefs Annelies -
17 Augustus 2014 - 16:26
Mariël:
Hey Jens, je bent weer heerlijk aan 't genieten zeg. Houden zo man!! Ik geniet op afstand met je mee en kijk uit naar de volgende verhalen en de foto's.
Adios. -
17 Augustus 2014 - 17:33
Loek Bosman:
Hey Jens,
Goed om te lezen dat je het naar je zin hebt! En ik stel voor dat je een boek gaat schrijven over je reis want je hebt een hele prettige schrijfstijl. En leuk om te zien dat je blijkbaar veel leuke contacten hebt in midden-Amerika. Geniet met volle teugen en leef in het moment.
We blijven je op afstand (en toch heel nabij!) volgen. Liefs pappa
-
19 Augustus 2014 - 00:52
Martin:
Heej Jens,
Blijf de verhalen delen graag! Je schrijft idd leuk en het is mooi op de hoogte te blijven van je belevenissen waarbij je voor jezelf meteen een soort dagboek bijhoudt!! Geniet verder van de (onderwater-)wereld!
Greetz van je collega -
20 Augustus 2014 - 15:08
Rikkert:
Ha Jens!
Mooi verhaal man, wat een belevenissen weer! Super leuk om zo op de hoogte te blijven van je avontuur. Ik kijk uit naar je volgende verhaal! Geniet ervan!
Ciao Rikkert! -
21 Augustus 2014 - 11:15
Arjen:
He Jens,
Leuk verslag! Blijf schrijven!
grtz,
Arjen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
